سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

دفتر سوم

شفیق دشتی

نام این شاعر سید محمدطاهر شهریاری است.

که شفق . تخلص می کند .او در سال 1276 شمسی در روستای بحیری از توابع دشتی به دنیا آمده و پس از76 سال زندگی در همان روستا به خاک رفته است. شغل او تدریس و اشتغالات دیگر فرهنگی بوداست،

او علاوه بر دوبیتی بر قصیده و بیشتر به غزل تمایل دارد.

دوبیتی های او  به اعتقاد علی بابا چاهی ،  گرچه به پای دوبیتی های فایز نمی رسد. ولی به سادگی دوبیتی های فولکلوریک نزدیک است

دلم خوش انبساطی دارد امشب

عجب وجد و نشاطی دارد امشب

یقین سری بود اندر میان،کاو

به شادی ارتباطی دارد امشب

هوایت بس طرب خیز است امشب

نسیمی عنبر امیز است امشب

نویدی خوش مگر با این نسیم است

که جان بخش و دل انگیز است امشب

نگاهم تا براین دلکش چنین است

تماشاگاه من خلد برین است

مخوان زاهد به وصل حور عینم

که یک فردوس حورم همنشین است

بیشتر ترانه های شفیق،بر خلاف ترجمان و چند ترانه سرای دیگر جنوب  شادی و نشاط و امید و آرزو تلقین میکنند و این کیفیت یکی از ویژگی های شعر شفیق است.

مده در دل غمی ره.جز غم عشق

که باشد عالمی خوش.عالم عشق

غم دوران نیابد بر کسی دست

که دارد جا به باغ خرم عشق

کنون کز گل شده.،گل پرنیان پوش

هوا چون مل کند دل مست و مدهوش

نزیید جز جمال یار در چشم

نشاید جز سرود رود در گوش