سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

 بخش دوم:

              ✔بدعت ونوآوری در حوزه دین:

آنچه از روایات واحادیث بدست میاد 

اینه که هرگونه بدعت در دین حرام است وگناه محسوب میشود.

بدعت ونوآوری در اموردینی آنچنان که بااصل قرآن وسنت پیامبر"ص" و ائمه اطهارعلیهماالسلام منافات داشته باشدحرام است.

مثلاکسی بگویدچون خواندن نمازثواب دارد نماز صبح را از دور کعت به چهار رکعت تغییردهیم.

امانوآوری بنحوی که بااصل قرآن وسنت مغایرنباشدپسندیده است

بعنوان مثال برگزاری جشن میلاد بزرگان دینی،برگزاری مراسم حزن و اندوه،وفات یا شهادت بزرگان دینی و...

حدیثی ازحضرت رسول اکرم"ص" است که میفرماید:"کسی که سنت و روش نیکوئی رابنیان نهدپاداش و ثواب آن سنت وکسی که بدان عمل میکندبرای اوست وکسی که سنت و روش بدی رابنیادنهدکیفرآن روش ناپسندوکیفرکسانیکه به آن عمل میکنندبرای اوخواهدبود"

(بحارالانوار-ج۷۴-باب۱۴ص۲۰۴ح۴۱)

آنچه ازاین حدیث شریف استنباط میشودآن است که بدعت بردونوع است"بدعت خوب""بدعت بد"

البته بحث پیرامون این نتیجه گیری بسیارگسترده است،اماآنچه حقیر قصد بیان آن را دارداین است که"بدعت خوب"همان نوآوریست.

اساتیدفن نوآوری رابه سه دسته تقسیم کرده اند:

۱-نوآوری درامورغیردینی مثل تولید، صنعت و...که مفیداست وهمه عقلای قوم ازآن استقبال میکنند.

۲-نوآوری عرفی پیرامون موضوعات شرعی بی آنکه به شرع نسبت داده بشه مثل برگزاری مجالس بزرگداشت، جلسات مسابقات قرآنی،و...که برای پیشبردمقاصددینی درنظرگرفته میشه اماهیچکس آنرابعنوان یک دستور خاص شرعی نمی شناسه وبدعت نمیدونه

۳-نوآوری به ومعنای شکستن حریم دین،اضافه یاکم کردن قانونی که به صراحت درقرآن وسنت آمده وباعث گمراهی مردم وبدعت در دین بشه